1 — insanda, dış çevreyle olan ilgisi. erimeye ara vermesi, vücudun kendini koyuvermesi durumu. İnsan, olağan bir yaşama gereği olarak 24 saat süren gün içinde en azından birkaç saat uyumak zorundadır. Günlerce uykusuz kalan insanlar kendilerinde yeterince güçlü bulamazlar. İnsanın uyku esnasında çevresinde olanları artık duyamaz olur, onu güven içinde bulunmaya zorlamış bundan da çeşitli durumlarda be ev düşüncesi belirmiştir, Mağaralarda barınma, in evleri, kazık-üstü evlerinde barınma, çıkrinası güç ağaçlar üzerinde barınma bu uyku sırasındaki güvenliği sağlama ile yakından ilgilidir.
2 -Hayvanların kimisi insana benzercesine gün uykusu uyur. Kimisi de mevsimlere göre, kış uykusuna dalar, (Kış uyuşukluğu).
Kategoriler
