Çevresine göre bir çukurluk gösteren yer. Böyle bir yer biçimi çanağa benzediği için böyle yerlere Çanak denilir Bir çanağın öz alanı, burayı dolduran suyun yüksele yüksele çıkabileceği, taşabileceği kıyı çizgisine kadar olan yer olarak düşünülür. Suna göre, çanakların çoğun da sular birikir, göl olur. Biçim bakımından çanak, derinliği genişlğinden az olan, ya da hiç olmazsa bu değerlerin eşit bulunduğu çukurlardır. Çanaklar öyle çukur yerlerdir ki, ana çizgileriyle, ortasından yanlara doğru gittikçe yükselir. Çanak biçimleri çok çeşitlidir Bunlar arasında tekne, oluk biçiminde olanları, değirmi bulunanları, yanlara doğru girintili çıkıntılı olanları vardır. Çanağın belirgin özelliklerinden biri olarak tabanı vardır. Bu taban düzce, dümdüz, dalgalıca, çakır çukur, tepelik olabilir. Çanağın ortasındaki bu tepeler yüksekçe ise, bu çanak ta bir göle yer vermişse, bu kabartılar ada biçiminde görülür.
Çanaklar, çevreden buraya yönelen derelerin taşıdığı kum, çakıl, kil gibi sürüntülerle yavaş yavaş dolar. Çanakların kimisi bir göle yer verecek şekilde kapak kimisi ise bir ayakla boşa olarak açık tır.
Oluşları bakımından çeşitli çanaklar vardır Çöküntü alanı, yanık çukur, düden, gölova birer çanaktır. Ayrıca önceleri açık birer çukurluk iken çeşitli olaylarla önlerinin kapanmasıyla geride çanak belirmiştir. Sanki bir bügetin gerisindeki gölet gibi. Kimi yer de yanyana o kadar çok çanak bulunur ki, böyle yerlere “çanak yöresi” adı verilir.
Kategoriler
